گرچه دنیا همه را از طرفت میراند/ دل غمگین من از درد دلت میداند / هر چه باشی و هر آنچه که تو در بر داری/ همه را ، بس که کمی بیش ز تو می خواند / هر چه گویی ،دل من باز به راه کج خود / عقل و هوش و قدمم را بی تو هی می راند